Windjammer

Gisteren fietste ik rond een uur of elf met een gordijnrail in mijn rechterhand naar het huis waar mijn kinderen straks (ook) gaan wonen. Het was heerlijk rustig op straat, een van de weinige voordelen van de slimme opsluiting.

In het huis aangekomen vloekte ik nadat mijn wijsvinger een kriebel onder mijn neus had weggeveegd voordat ik mijn handen had gewassen aangezien ik in die doe-het-zelf zaak was geweest. Het is opmerkelijk hoe dat nu zijn intrede heeft gedaan in het bewustzijn. Ik heb het ook met films die je kijkt, of boeken die je leest, allemaal zo pre-corona dat het eigenlijk niet meer leuk is.

Toen de jaloezie hing en ik een lange pauze nam, las ik een buurtkrant van hoogstaand niveau: IJ-opener, een artikel over een fenomenaal zeilschip: de windjammer. Ik klom er meteen van in de pen, waarom weet ik niet precies, wellicht omdat mijn brein zo nu en dan een oppepper nodig heeft. En het was ook lekker ver weg, jaren dertig van de vorige eeuw namelijk en doorspekt met heerlijke zelfstandige naamwoorden: salpeter, Padua, Kruzenstern.

Ik miste mijn broer toen ik de jaloezie ophing. Klussen is met hem verbonden en met mijn vader, beide hebben twee rechterhanden, ik gewoon een linker en een rechter. Zij zijn daar en ik ben hier.

In het artikel staat een stuk over een verschrikkelijke storm. De kapitein zegt erover: de wind was immens. Het woei niet langer in de betekenis van het woord. In plaats daarvan leek het of de atmosfeer in stukken werd gescheurd. (..) Op dat moment was ik er voor het eerst zeker van dat God bestond, oneindig machtig en tegelijk vergevingsgezind.

De woorden van de kapitein van de windjammer deden me denken aan de microbiologische storm van nu.

Het jammer in windjammer wijst waarschijnlijk niet naar het gejammer van de wind door de tuigage van het schip, maar naar de Engelse term jam, wat doordouwen betekent. Ik wilde eerst zeggen dat het jammer is dat het geen jammer is, maar dat is wellicht te flauw. Doordouwen lijkt me ook prima om mee te besluiten.

Virtuele hugs. We zullen doordouwen.

Dit stukje delen
Dit bericht is geplaatst in column met de tags , , , . Bookmark de permalink.