Misschien weet u het nog, maar een tijd geleden gaf ik aan dat vergelijkingen vaak mank gaan. Als u denkt, ja, dat zeg je omdat je zelf voor geen meter vergelijkingen of metaforen kunt bedenken, dan heeft u daar groot gelijk in. Daar zou Rutte nog wat van kunnen leren, van mijn oprechte eerlijkheid bedoel ik. Ja, lach er maar om, dat doet hij ook altijd, zelfs als hij de deur tegen iemand zijn neus slaat. Ha, ha, ja, als je aanklopt moet je wel even een stapje achteruit doen, ha, ha, ha.
Onze premier: ha, ha, ha.
Hij had het nodig gevonden een advertentie in een krant te plaatsen waarin ons land werd vergeleken met een vaas. Ja echt, een vaas. Ha, ha! Want een vaas is broos, zo zei hij, en we moeten er zuinig op zijn.
Ons land kan dus niet tegen een stootje. Er kunnen wel bloemen in. Zonnebloemen bijvoorbeeld. Je kunt zo’n ding ook naar iemand zijn harses gooien. Als ik eerlijk ben associeer ik een vaas met een echtelijke ruzie: een van de twee komt achter een affaire en rukt in een vlaag van woede de vaas van de schoorsteenmantel en smijt deze naar de ander. Vooral het vieze water intrigeert me, hoe dat eerst ongelukkig op het lijf en de kleren van de gooier terecht komt.
Maar goed, Rutte vindt ons land gewoon heel gaaf en wilde ons even heel subtiel een klein beetje angst inboezemen voor de gevaren van deze tijd, ha, ha, ha!
Was ik premier geweest, nou, dan had ik het wel geweten, ook al ben ik niet zo goed in vergelijkingen.
Nederland is een klein land, laten we dat vooral niet vergeten te benadrukken, met relatief veel inwoners, aan de Noordzee. En behoorlijk plat en laag.
Als ik haar was, zou ik mijn beklag doen middels een paginagrote advertentie vanwege de stilistische armoede van de premier in gebeeldhouwde zinnen met vlijmscherpe metaforen.
En als Rutte het zou lezen, zou het lachen hem vergaan.
Dit stukje delen