Schijtcola

Ik las op nu.nl dat de prijzenstrijd tussen Coca Cola en de Albert Heijn nog in volle gang was. Dat deed me denken aan een bezoek aan die supermarkt een paar weken geleden, ergens in het zuiden des lands. Voor het weekendje bergfietsen in de Ardennen moest er voor 8 man, echte mannen, voedsel en drank worden ingeslagen. Cola mocht niet ontbreken, alhoewel ik er geen liefhebber meer van ben, schijnt het toch wonderen te doen voor de onvermijdelijke hongerklop en diarreeaanvallen.
Tot onze verbazing was het schap met de Coca Cola leeg. Wij waren daar niet blij mee: andere cola lustten we niet. “Pepsi vind ik vies,” zei mijn reisgezel. Dat gold niet alleen voor ons, want een middelbare huisvrouw die achter ons stond reageerde op de leegte alsof er kortsluiting was ontstaan in haar voorstellingsvermogen. Een wereld zonder cola, of in ieder geval een weekend zonder cola was eenvoudig onvoorstelbaar. Ik dacht aan de Pepsi-proef. Hoe weing succesvol die was.
De vrouw hapte even naar adem en wij lazen ondertussen een blaadje met uitleg over gestegen prijzen en er niet in mee willen gaan.
Toen begon de huisvrouw op luide toon:
“Is er geen cola?! Nou, dat is knap kut zeg! Hoezo, is er geen cola? Is er echt geen cola!?”
Een jongen van het personeel probeerde iets uit te leggen, maar na zijn “nee, helaas” had ze al genoeg gehoord.
“Nah jah zeg, geen cola, da’s echt knap kut. Moet de cola dan de schijt krijgen of zo?”
Dat laatste begreep ik niet helemaal, want cola schijnt juist erg te helpen als je ontlasting wat waterig is. Of bedoelde ze dat de cola haar op deze afwezige manier haar als het ware de schijt toewenste? Dat de cola haar daar publiekelijk te kakken zette? Ergens meende ik in haar blik angst te zien voor de reacties van haar dorstige kroost.
De jongen keek ietwat beschaamd naar de grond en naar ons wat hij met deze scheldende huisvrouw aan moest.
Wij hadden gelukkig nog wat blikjes weten te bemachtigen en liepen verder. Een schappenrij verder hoorden we haar nog. Ik dacht weer aan die Pepsi-proef en hoe die Pepsi riedel ook al weer ging die ik vroeger uit mijn hoofd had geleerd. Likkebarend, lekkerlessend…