Vorige week, ’s nachts, vroeg een dame in de kroeg aan me, nadat ze verloren had met snookeren, wat ik ontdekt had in het leven. Ik zei iets over Photoshop, nuchter als ik ben.
“En jij,” vroeg ik.
“M’n vagina,” zei ze.
“Je vagina??”
Was dit een versiertruc anno 2007? Ik kreeg er een beetje een niet-clandestien Oosteuropees gevoel bij. Haar zwarte haren die haar ogen deels bedekten moeten dat gevoel hebben versterkt.
Ze knikte en lurkte aan het flesje bier.
“Is dat niet een beetje laat,” fronste ik. U moet weten dat ze haar pubertijd al jaren achter de rug had, normaal gesproken.
“Ik bedoel,” zei ze, “eerst ontdek je dat je ‘m hebt, daarna wat je ermee kan doen,” en vervolgens zei ze iets wat ik weer vergeten ben. Ik ben erg sterk in het vergeten van de belangrijkste dingen.
“Je doet het wel, maar er ontbreekt een verhaal, “vervolgde ze, “er ontbreekt altijd een verhaal.”
Ik moet daarna iets stoms hebben gezegd, want ze zei opeens heel abrupt:
“Laat maar, ik ben ook dronken.”
De volgende dag, tijdens het wekelijkse rondje fotoschieten, vroeg een meneer die net uit de auto was gestapt:
“Hobby of werk?”
Ik kon helaas niet zeggen dat ik dat wel een mooie openingszin vond, zo zonder werkwoorden.
Ik zei: “Hobby.”
“Slecht licht hè,” zei hij en trok er een gezicht bij alsof hij er verstand van had.
Dat vond ik eigenlijk van niet, het was alleen zo van korte duur, het licht van tegenwoordig.
Toch zei ik: “Ja, moeilijk” en ook ik trok er een blik bij alsof ik er verstand van had.
Nog geen uur daarna, in een kroeg waar ze lekkere koffie schenken, kreeg ik een sms-je.
“Ben jij die Moljevic. van het X. college?”
Ik typte:”Volgens mij wel. Wie ben jij?”
Na een spannende minuut, terwijl ik de column las van Martin Bril over zijn virtuele hond:
“Ik ben je schoolvriendin.”
Mijn handen werden er klam van. Ik dacht de meest grappige en romantische dingen, maar ik typte:
“Had ik die dan?”
“Ja, volgens mij wel, in het 1e jaar, Ik ben nog bij je thuis geweest.”
“Dan moet jij B. zijn,” typte ik in.
Dat klopte.
Ik geloof het eigenlijk nog steeds niet.
