Ik heb je lief
Anders kan ik niet zeggen
De oudste en dikste
Zijn me het mooist
Elk jaar een klein beetje meer
Geen mens kan tegen je op
Alleen in mijn desperatie
jouw immense schoonheid
te beschrijven
verlaag ik me weleens
tot een personificatie
Soms, in samenspel met de zon
en zojuist ontkiemde blaadjes
word je wezen
werkelijk wonderlijk bijzonder.
Maar hoe knap je diepgewortelde
natuur ook mag zijn
Ons is het helaas
niet gegeven
geluk te verstenen
Jij bent
wat ik mis
Een inhumane
verschijningsvorm
die gelukkig nimmer
zal spreken
Gelijk een gestorven geliefde
die toch heel langzaam leeft.