Onderweg 7

Amsterdam Groningen

Een conducteur met een curry-stem kondigde aan via de intercom dat we op tijd zijn vertrokken, ook in het Engels.

Ik reis via Utrecht omdat ik geen zin had een half uur te overbruggen op Amsterdam CS. Als je geen honger hebt, of trek zo u wilt, heb je daar ook weinig te zoeken.

Er is nog een passagier in de coupé. Lekker rustig, maar ook wel saai. Het is ook jammer dat ik niet helemaal alleen ben, dan had ik nog even kunnen schreeuwen of fluiten. Of boeren. Nu dorst ik dat niet.

Amstel. Het is wel mooi om onderin de trein te zitten als je een station binnenkomt. Laag perspectief.

Via Utrecht is wel heel lang geleden dat ik dat deed. Op Amstel stapte trouwens nog een dame in, ze is achter de jongeman gaan zitten.

Op een scherm staat een titel: Door een aanrijding met een persoon. En daarna een tekst waar het gebeurde en wat de vertraging is.

We passeerden net een aantal grote binnenvaartschepen.

Op het scherm staat een aanprijzing voor een dagje Amsterdam middels een schnitzelmenu.

Utrecht. In deze trein zit ik opgescheept met vijf jonge kinderen, twee vrouwen en nog iemand. De kinderen zijn allemaal blond en praten hard. Ze hebben kauwgom in de mond. Toen een van hen het scherm opmerkte, juichte ze. “Yeah! Een tv!”

Ook in deze trein zagen we de aanrijding met een persoon voorbij komen.

Een conducteur doet een act na van een clini-clown. De kinderen vinden hem ook niet leuk.

Den Dolder, sauzenhart van Nederland zie ik net langskomen. Remia, staat er onder. Sauzenhart, je krijgt er bijna een infarct van zo lelijk is het. Ik denk aan Neil Youngs heart of gold.

Amersfoort. Had ik niet verwacht. Misschien had ik toch in Amsterdam moeten blijven dan had ik die aanrijding met een persoon ook niet twee keer hoeven zien. En dat hart van saus.

Autodrop gekocht bij een dame met zwart haar. In mijn oren klinkt Joy Division met Where will it end? Groningen als ik me niet vergis!

In Zwolle is de coupé nagenoeg vol. Studenten zitten naast me aan de andere kant. Een Aziatische jongen heeft een zwarte bril op en een vetkuif, maar dan zonder vet.

Voor me zit een man met een kind dat net haar jas ophangt. Oh, er is nog een kind. Ze zijn net allebei naar de wc begeleid. Onder de stoel zie ik even later een schoen van het ene meisje: witte Adidas met blauwe en rode strepen. Ze lijkt op de keepster van het Nederlands handbalelftal. Vegter?

Het miezert buiten.

Over die tv aan boord: het is eigenlijk verschrikkelijk dat je oog steeds weer naar die reclames wordt getrokken. Die herhaling is met name niet te doen. Een mug die steeds weer naar je oor zoemt.

De Aziaat is van Vietnameze origine. De vrouw volgt de man, zegt hij tegen zijn studiegenoot die hem vragen stelt over de culturele verschillen tussen Nederland en Vietnam omdat hij met een ex belde. Te allen tijde, voegt de Vietnamees er aan toe. Klinkt niet heel vooruitstrevend.

Sorry dat ik weer Vietnamees typte in plaats van jongen of hij, maar Vietnamees klinkt gewoon goed. Vooral dat Viet. Misschien heeft hij dat wel in zijn haar.

Dit stukje delen
Dit bericht is geplaatst in column met de tags , , , . Bookmark de permalink.