Later had ik spijt dat
ik huilde, in de kroeg,
met al dat publiek,
op dat nummer
van Bowie
met die gitaar
Spijt omdat ik dacht dat
die tranen voor mij
bestemd waren
een weerspiegeling
van pril geluk
dat jammerlijk strandde
Nu, gescheiden door de dood
spijt het me weer
dat ik mijzelf
niet
los
kan zien
van jou
want daarin
ligt de spijt besloten.
