Vondelpark 3.
Koud en leeg bij binnenkomst,
nu bijna te druk.
Koptelefoon op, nummer op repeat,
heel zachtjes hoor ik de mensen nog.
Proberen om het gedicht ‘Aardbeien met slagroom’
af te maken, vandaar het nummer
dat ik nu hoor, om in focus te blijven,
maar weer afgeleid,
dat ik nu hier zit waar ik zit
met de mensen om me heen,
nummer op repeat,
steeds weer.
Toch maar hieraan begonnen,
de geboorte van een reeks,
into the moment,
maar waarom Engels,
komt dat door de muziek
in mijn hoofd
het nederlandsch mist ook wel
de zachte touch,
moment op zijn engels
vind ik mooier
dan moment op zijn
nederlandsch.
En het moment is alweer voorbij,
het moment dat ik besloot om
het gevoel om te zetten
in woorden.
Ik, de muziek, de setting,
het besef, het nu,
de energie,
alles van nu,
op dit moment,
dat alweer voorbij is.
