Messi

Messi werd weer een ventje
tussen die duitse Reusen en tegenpolen
na een lange periode van suprematie

Tegen het einde van de wedstrijd
was hij bijna niet meer te zien
De eenzaamste van allemaal

De glans ‘het is zo’n leuk speels joch
zonder kapsones’
werd met elke balaanname doffer

Groots zou zijn wissel zijn geweest
gewoon zelf naar de kant gelopen
omdat het niet meer ging
dat had iedereen kunnen zien

Van die laffe coach nog een aai over de bol
en dan vanaf de zijlijn
vorstelijk naast hem staan
met de handen over elkaar
bedremmeld hoe die verdomde duitsers
de Catalaanse oren aan het wassen waren

Messi, jongen, alsjeblieft, wordt wat groter.

Dit stukje delen
Dit bericht is geplaatst in poëzie met de tags , . Bookmark de permalink.