Hmmm

Dat taal onderhevig is aan verandering zal niemand betwisten, behalve dan lieden die tegen elke verandering zijn. In die zin lijkt taal net op cultuur, dat is ook steeds in beweging. Verzet heeft geen zin, het rad van vooruitgang is niet te stuiten.

Het gekke is dat mijn eigen buigzaamheid ten opzichte van verandering (en andere denkbeelden) in het algemeen steeds soepeler lijkt te worden. Zo waai je, heel relaxed, overal op mee, als een rietkraag in een lentebries. Voor de goede orde, riet buigt, maar knapt niet, zo las ik ooit in Suske en Wiske, De Sissende Sampan geloof ik. Een Chinese wijsheid.

In mijn jeugd was ik eigenlijk een stramme dikke onbuigzame boom. Ik had nog niet de ervaring en kennis om tijdens een discussie te zeggen: Ik weet het niet.

Hoe dan ook, ik fietste laatst door het Vondelpark en achter mij ving ik een gesprek op van twee tieners. Over een kamp, geloof ik, iets met jongens. Ze kwamen steeds met betere voorbeelden van heftige dingen die ze hadden beleefd. En dan reageerde de ander met een of andere superlatief: Vet, Epic, Oh my God etc. Ze begonnen erbij te gillen en te lachen. Op het hoogtepunt van het pingpongen met de anekdotes, riep de ene in haar enthousiasme hoe vet ze het vond tegen de ander:

“Fucking savage!”

Zo prachtig. Het ontroerde me. Ik was getuige van de geboorte van een nieuwe superlatief, gewoon in het wild, in het Vondelpark.

Over de heer Vondel gesproken, ach nee, laat ook maar zitten. Ik wilde zeggen dat hij zich waarschijnlijk om zou draaien in zijn graf, maar ik bespaar hem en mezelf de moeite.

Savage is in meerdere opzichten een mooi woord, een perfecte combinatie van inhoud en vorm. Het klinkt zowel rauw als zacht. Erotisch eigenlijk.

Ik moest aan mijn zoontje denken omdat hij vaak zegt: “Papa?” “Ja,” zeg ik dan. “Ik leef.” Ik dacht dat hij dat van YouTube had opgepikt maar het bleek een hit te zijn van Hazes.

Best een goede uitdrukking natuurlijk om zo nu en dan kenbaar te maken aan je naasten, je buren, de leraar, zolang je leeft.

Nou, dat was het weer.

Ik leef. Fucking savage!

Dit stukje delen
Dit bericht is geplaatst in column met de tags , . Bookmark de permalink.