Rosanne Hertzberger beet het spits af in de nieuwe Zomergasten reeks. Een micro-bioloog die de wereld beziet als een bacterie.
Er was een verse interviewer van stal gehaald, Janine Abbring, die maar weer eens aantoonde dat interviewen een vak apart is.
Dieptepunt was de vraag: Bid je ook? Rosanna Hertzberger bleek gelovig (joods) te zijn en Janine Abbring kon dat niet rijmen met de wetenschapper die ze was. In plaats van naar die zogenaamde ongerijmdheid te vragen, vroeg ze dus: bid je ook?
Hertzberger vond die bidvraag te persoonlijk en Abbring voegde in haar repliek toe dat zij Atheïst was. Evenals bij het D66 onderwerp ‘voltooid leven’ en de wellicht doorgeschoten euthanasiepraktijk, kwam Abbring met een persoonlijk verhaal over haar oma als tegenargument.
Je moet als interviewer vooral niet je persoonlijke gevoelens en gedachten laten blijken. De enige taak is je te verdiepen in de persoon die je interviewt. En vragen stellen waarin je als persoon steeds meer naar de achtergrond wordt geduwd. Je ondergeschikt maken aan de inhoud van de gast. Ondanks het gemis aan interviewscherpte van Abbring, was Hertzberger interessant om naar te luisteren.
Ik kijk tegenwoordig zo weinig tv en er komt zoveel beeldmateriaal op je af via social media, dat ik bijna niks meer op tv kan zien zonder te denken dat het satire is. Zo ook bij deze aflevering van Zomergasten, waarin een fragment werd getoond van een Amerikaanse nieuwslezer die nagenoeg krankzinnig werd en een joods orthodoxe bruiloftsceremonie: ze tartten je gezonde verstand. Niets zo gek als de werkelijkheid, zei Reve ooit en daar had hij groot gelijk in.
Mooi was de hypermoderne zeilboot die ondanks de moderne snufjes aan boord toch op een eiland strandde, door een menselijke fout. Symbolisch voor veel dingen, waaronder Hertzberger zelf, die strandde in een Amerikaans lab.
’s Nachts, tobbend van de hitte, bedacht ik me dat zomergasten er goed aan zou doen om het interview in het vervolg af te laten nemen door een simpele interview-bot.
Dit stukje delen
