Ik kreeg berichtjes binnen van het vriendenclubje waarmee we elk jaar in september ons te goed doen aan de Ardennen (bergfietsen), of we niet binnenkort een biertje konden gaan drinken omdat het anders te lang duurt voordat we elkaar zouden zien. Er kwamen twee data voorbij. Op allebei de dagen had ik andere verplichtingen. Het weerhield het illustere gezelschap er niet van meteen de vroegste datum vast te leggen. Zonder mij dus.
Niet dat het mij veel kan schelen, zo eerlijk moeten we wel zijn na al die jaren. Het zijn namelijk nogal irritante gasten. Ik zal ze even aan jullie voorstellen:
J.L.: Onze huisdealer. Viel als baby in een pot met wiet, maar praat gek genoeg als een malle, dat wil zeggen, voordat hij de onvermijdelijk joint opsteekt, want dan doet hij niet meer mee. Gezellig. Denkt dat hij verstand heeft van muziek. Zijn botten zijn poreus en hij breekt dus van alles, meestal vlak voor het weekend, waardoor hij ons weer tot last is. Vergeet ook altijd zijn portemonnee, zogenaamd. Ik ben gewoon mager, zegt hij steevast, maar wij weten dat hij een lintworm heeft waar hij niks aan doet omdat hij daarvoor te lui is. Gelooft in een goed stel hersenen. Hij wel.
M.: De onbetwiste leider van het stel. Althans, we laten hem in die waan, anders moet een van ons alles gaan regelen. Werd geboren in een rijdende Maserati op de Brennerpas, vlak voor zonsondergang, zo gaan de geruchten, maar iedereen weet dat het een NSU was, op de ring van Assen, met alle design gevolgen van dien. Heeft een dikke reet en bemoeit zich overal mee, ook met ons geld. Stompt je soms zo maar in je buik, voor de lol, ook ’s nachts. Kan alleen maar over auto’s en voetbal praten. Gelooft in biefstuk en the Sopranos.
F.: Zeer achterdochtig type. Waarschijnlijk omdat hij ooit in zijn jeugd in een doofpot struikelde en nog steeds denkt dat iemand hem duwde. Kijkt, ook als je met hem praat, aldoor achter zich. Is 9/11 geestelijk nooit te boven gekomen en kijkt sindsdien niet alleen achter zich maar ook boven zich. Begint elk antwoord met ‘maar’. Je wordt echt moe van die gast. Werkt, fietst en praat het liefst ondergronds. Als een mol. Gelooft in geesten (handig met zijn paranoia!) en gratis energie.
B.: Het beest. Viel als kind van zijn zelfgebouwde houten stoel zo in een pot met testosteron. Slikt daardoor een soort van anti-viagra (anders passen zijn broeken niet) met alle pijnlijke gevolgen van dien. Verdiende ooit bakken met geld met een kinderboerderij en aanverwante websites (adult), totdat hij betrapt werd op ontucht met een uiterst schattig lammetje. Laat ook hele vieze scheten. Geeft altijd commentaar, op de verkeerde momenten. Gelooft in vrouwen.
J.: Onze blanke ICT-neger. Woonde in een vorig leven in een communistische sekte in donker Afrika waar hij werkte met MS-DOS. Begint altijd te huilen, niemand weet waarom. Drinkt als enige rode wijn, dan weet je eigenlijk genoeg. Heeft wel hele goede punten, waar we allemaal wat aan hebben, maar door die wijn en dat gejank is die gast echt niet te verstaan, als hij al niet in slaap is gesukkeld vlak voordat hij het punt wilde maken. Snurkt het hardst van iedereen. Gelooft in een betere wereld, in Afrika, maar maakt op het eind van de avond uiteindelijk alles stuk.
A.K.: Onze spirituele leider. Dat wil zeggen, zo voelt hij dat zelf. Viel net als J.L. op te vroege leeftijd in een wietpot, maar bij hem gebeurde dat tijdens een toneelvoorstelling over Ghandi, met alle bewierookte gevolgen van dien. Is tijdens een gesprek vaak al aan een soort van voor-reïncarnatie bezig, waardoor de zin van het hele weekend ter discussie wordt gesteld, als het ware. Werkelijk niemand die het snapt of interessant vindt. Hij vindt zo veel dingen mooi dat het weer lelijk wordt. Hij is een geloof. Zonder aanhang.
M v M:. Onze wiskundige. Of natuurkundige. Of astronoom. Ik weet het niet meer, in ieder geval iets dat hij niet heeft gestudeerd. Viel nergens in tijdens zijn jeugd, misschien is hij daarom wel zo irritant. Komt elk jaar ongevraagd in zijn astronautenpak opdraven. Niemand die het leuk vindt. Afgrijselijk gevoel voor humor ook, vertelt elk jaar dezelfde mop (Camembert) en heeft niet door dat wij daarom in een deuk liggen in plaats van die domme mop. Kan ook totaal niet fietsen, wat wel weer knap is, want wie kan nou niet fietsen, maar het blijft desondanks bere-irritant. Gelooft in gadgets.
A.N.: Die gast die (bijna) nooit wat zegt. Viel als kleine jongen in een vat met woorden waar hij geen raad mee wist, zegt hij zelf, maar dat is weer dat typische literaire gelul van hem. Soms vergeet je dat hij überhaupt mee was. Drie jaar geleden waren ze hem opeens kwijt en zijn ze hem uren gaan zoeken, bleek hij gewoon op de bank te zitten! Lacht schaapachtig. Niemand durft het te zeggen, maar hij is gewoon een loser die professionele hulp nodig heeft. En spraakles. Gelooft in taal, notabene.
Als je het zo leest dan snap je dat de (kruis)verbanden tussen deze gasten als het ware een abstract schilderij oplevert, waar je uren naar kan kijken, maar waar je liever niet in wil zitten.
