Change

Ik hoorde laatst de zin ‘I changed my mind’ op tv en ik schoot prompt in de lach. Ik weet niet meer wie het zei en wat de aanleiding was. Een interview op het EK? Zou kunnen.

Ik vond het grappig omdat ‘I changed my mind’ veronderstelt dat een Ik de mogelijkheid heeft om de geest van die Ik te veranderen. Het is ook niet andersom (My mind changed me! Help!), want de twee dingen zijn nagenoeg hetzelfde.

Ja, de lol is er met deze uitleg ook wel weer af, geef ik toe. Filosofie, of een poging daartoe, is kennelijk niet om te lachen. Vaak denk je, leuk, maar wat wil je ermee zeggen, waar gaat het naar toe? iExit? Alter Your Ego!?

Maar goed, Christiano Ronaldo zou het een keer kunnen overwegen, om zijn populariteit buiten de Portugese velden een boost te geven, door een persconferentie te geven waarin hij zegt dat hij zijn geest heeft veranderd, als de ultieme schijnbeweging. “Geachte onderdanen. Luister. Vannacht kreeg ik een visioen. Wat? Ha ha, ja inderdaad een vieze schoen. Nee, even serieus. Ik kreeg een visioen, namelijk dat Portugal Wereldkampioen wordt. Huh wat? Oh, sorry, Europees kampioen, ha ha. Wacht, wacht.. Het ging verder. Dat visioen. Ik, ikke, ik eh.. ik.. ben veranderd, helemaal. Echt. Mijn geest bedoel ik, echt helemaal. Het is allemaal anders geworden, nog veel beter. Wacht, wacht, loop nou niet weg. Jezus, kom op, straks ga ik nog janken. Het wordt allemaal echt beter, geloof me. Ik heb een soort van ctrl-alt-delete ondergaan.” Hij zal moeten spreken met zijn voeten, zal zijn coach later verklaren. En ja hoor, zul je net zien, gaat dan zijn vrije trap er wel in, tijdens de finale. Anderzijds zou het een van zijn onderdanen sieren als ze die vrije trap eens een keer op Ronaldo zelf afvuren zodat hij nooit meer naar de kapper kan. Er zijn te weinig Van Hanegems tegenwoordig.

En misschien zouden we het allemaal eens moeten doen, onze geesten veranderen. Dat levert gelijk goeie gesprekken op, op een verjaardag bijvoorbeeld, dan ben je tenslotte toch bij elkaar. Dat iemand (jij) het voortouw neemt en zegt: trouwens, ik heb mijn geest veranderd. Je kunt dan aan de reacties wel opmaken hoe iemand er überhaupt voorstaat in het leven. Dat je sommige ziet denken: Jezus gast, zal eens tijd worden! Of dat ze in de paniek schieten: Doe effe normaal debiel, straks moet ik ook veranderen zeker. Hou je klep toch een keer.

Of je bewijst iedereen op datzelfde feestje (en mij) een dienst door tijdens een babbel, over de Brexit bijvoorbeeld, te zeggen dat je laatst een column las van een gast wiens naam je bent vergeten (ja, lekker dan) die een stukje schreef over het veranderen van je geest. Dan heb je geheid een goed gesprek en met een beetje geluk kan het zelfs leiden tot enige hilariteit waar je weer uren mee verder kan. En met een beetje mazzel verslikt je buurvrouw zich in een pinda zodat je haar eindelijk eens lekker hard tussen haar schouderbladen kunt slaan.

En dan heb je natuurlijk slimmeriken die de aandacht weer opeisen op dat feestje door een bruggetje te slaan tussen de veronderstelde monopoliepositie van het Ik en wat die Engelse gasten aankruisten in het stemhokje over de Brexit.

Can I change my mind?

  • Yes
  • No

 

Dit stukje delen
Dit bericht is geplaatst in column met de tags , , , , . Bookmark de permalink.