Bottomline

Chips (paprika) gepakt
stom graaien in een bakje.
Calvinistisch genieten.
Gekraak verstoort de muziek.
Peuk doven, nieuwe aansteken
nee, toch maar één draaien.
Handen nimmer vrij
gevecht met de pen.
Opstaan om geluid harder te zetten.
Denken onderbreken.
Shagje aansteken, in asbak leggen
Conclusies uitstellen, voortdurend.
Pen neerleggen, trekje nemen
Wat dacht ik zonet ook alweer?
Slokje bier nemen.
Shagresten plakken aan middelvinger
boven asbak weer loswrijven.
“How do you think it fee-eels?” klinkt er.
As van peuk getipt.
Gepist (rand van pot schoon moeten vegen)
Licht uitgedaan.
“When do you think it stops?”
Waxinelichtje aangestoken.
Slokje genomen.
Op klok gekeken.
Teruggedacht aan wc-bezoek
aan die gedachte
geen idee meer welke.
Aan schouderblad gekrabd.

Nieuwe bladzijde gepakt.
“Jesus might return,” klinkt er.
Over stoppelbaard gewreven.
Eigenlijk voortdurend.
Aan meerdere exen gedacht.
Sigaret opgestoken.
Blikje bier bijna leeg.
Nieuwe nemen?
Naar de afvalbak gelopen
En de koelkast.
Het laatste blikje geopend.
Naar mijn handen gekeken
Fotowaardig.
Pasen.
De paus klapt.
Sigaret gedoofd.
Aan die ene ex gedacht.
Naar de trompetsolo geluisterd.
Gedacht aan Céline.
Ik moet dit vaker doen.
Beter dan de Pfaffs.
Muziek luider gezet
en weer zachter.
Naar het kruidenrekje gekeken
dat geen kruidenrekje is
Meer een kruidenstalling.
Aan die ex gedacht.
Diep gezucht.

Nieuwe bladzijde.
Aan Bridget Jones gedacht.
En aan die ex
En aan iemand die het had
over een typische Bridget Jones actie.
Slokje genomen.
Aan de druk op mijn blaas gedacht.
“Bottomline” hoor ik nu
“Madame Bottomline”.
Trekjes genomen.
As van tafel geveegd.
Aan Groningen gedacht.
Op de klok gekeken.
Een half uur verstreken sinds de laatste keer.
Ga nu plassen.
Tot zo.
Geschrokken bij de plee:
Ludmilla wakker.
Niet meer aan die exen denken
Nog één shaggie.
En, zo te voelen aan het blikje, nog vijf slokken.
Moet afronden.
Ze zit tegenover mij.
Nooit meer aan die exen denken.
O, ze gaat alweer.
“The end has no end” klinkt er.
Het bier is ook niet op.

Nieuwe bladzijde.
Nog twee slokken dan.
Spaans gebrabbel klinkt er nu
dat ik ken van die ene
Nog één sigaret dan
Van haar.
Het bier is op.
Ben de tel kwijtgeraakt
DJ-Shadow doet een duit in het zakje
Ik zie niet het huisje van die ene
waar ik dat voor’t eerst hoorde
Heel scherp.
Prachtig nummer.
Die houten vloer.
Het bier is nu nog meer op.
Het gaat nooit over,
wat nooit overgaat.
Alweer een kwartier verstreken.
Druk op m’n blaas neemt toe.
Was tijd maar elastisch
Het duurt altijd even lang.
Melancholische beats per minutes.
Ik kan niet stoppen.
Opper kan het bier niet zijn.
Nog één sigaret dan.
Ik wil geen nieuwe bladzijde.
Laat ik daar mee beginnen.

Dit stukje delen
Dit bericht is geplaatst in poëzie met de tags . Bookmark de permalink.